สิ่งที่แม่โกหกเราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้นเรื่อยๆ)

[Cindy700]

เพียงพอไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึงหมายถึงบิดารวมทั้งแม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึงหมายถึงแฟนรวมทั้งเพื่อน

ทีแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในช่วงเวลาที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจน หลายคราว

ที่ไม่มีอาหารพอเพียงสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งพูดว่า"ทานจำนวนไม่ใช่น้อยนะลูก แม่หิวมากแค่ไหน" ครั้งแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีคุณประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมถูกใจกินมากมาย ในขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมแทะกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกตื้นตันเมื่อใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกรับประทานเถิด แม่ไม่ค่อยถูกใจกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

และก็ค่าใช้สอยทุกอย่างในบ้าน บางครั้งบางคราวผมตื่นมากลางมืดค่ำ

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งปฏิบัติงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ขอรับ..นอนเถอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมกล่าวกับแม่

และก็แม่ยิ้มรวมทั้งพูดกับผมว่า"ลูกนอนเถิด แม่ยังไม่ง่วง"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอันมากใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


คุณแม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ว่าความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่รวมทั้งบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่กล่าวว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และก็หลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย แม่ของผมจำต้องแบกรับภาระ

ค่าใช้สอยทั้งหมดทั้งปวงผู้เดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็แนะนำให้แม่สมรสใหม่แต่ว่า แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับบอกว่า

"ฉันไม่ต้องการความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วรวมทั้งได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่ว่าแม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยเห็นด้วยเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอประมาณอยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดัน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมเรียนจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

และก็ผมตั้งอกตั้งใจจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่ได้อยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก อย่างเดิม

และก็ครั้งที่แปด

เพียงพอแม่เฒ่าตัวลง ก็ต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเนื่องจากโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนแรงภายหลังการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปเยอะเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ว่าคุณรัก

รวมทั้งปรารถนาจะได้เจอผมมากที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมากมาย แล้วก็มองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปมาก และผมมองแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บหัวใจ ด้วยเหตุว่าการได้มองเห็นแม่ที่รักอยู่ในภาวะนี้

แม่ได้มองหน้าผมและก็กล่าวกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้จักสึกเจ็ บอะไรเลย"

แล้วก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงชั่วกัลปวสาน

ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าปล่อยทิ้ง ใส่ใจกันให้มากๆก่อนจะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/