การวินิจฉัย โรคไอกรน

[MhooDang]

 โรค ไอกรน เป็น  การติดเชื้อแบคทีเรีย  ที่  มักเกิดในเด็กเล็ก  แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค  คือ  เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง  กระจายผ่านอากาศขณะไอ



 ลักษณะอาการของโรค  ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการเบื้องต้นที่คล้ายไข้หวัดธรรมดา เช่น  ไอเล็กน้อย  แต่  เปลี่ยนไปเป็นอาการที่หนักขึ้น โดย  ไอจนหยุดหายใจชั่วคราว และ  มีลักษณะเสียงดังตอนหายใจเข้า หลังจากการไอ ในกรณีรุนแรง  อาจ  ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น  ภาวะชัก



 การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน  มัก อาศัยการซักประวัติ  และ  การเพาะเชื้อแบคทีเรีย จาก  น้ำมูกผู้ป่วย  การรักษาไอกรน  รวมถึงการใช้ยาปฏิชีวนะ  เพื่อ  ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และ  การดูแลในโรงพยาบาลในกรณีรุนแรง



 วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน  ทำได้โดยการฉีดวัคซีน  ซึ่ง  ลดความเสี่ยงได้สูง  วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด  เช่น อายุ 2 เดือน, 4 เดือน, 6 เดือน  นอกจากนี้  การล้างมือบ่อย ๆ เป็นสิ่งสำคัญ



 โรคไอกรน  แม้จะดูไม่รุนแรงในระยะแรก  แต่  มีผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก  โดยเฉพาะใน เด็กเล็ก  ดังนั้น  การเฝ้าระวังอาการ  ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้